KURULUŞU:
     İncesu Köyünün kuruluşu kesin bir bilgi yoktur. Köyü kuran kişilerin isimleri şöyledir:
1-Kayseri'den  Adana'ya iş aramak ve yerleşmek amacıyla yola çıkan Ahmet Efendi ve oğulları ,Hacı Halim Efendi ,Hacı İzzet Efendi'dir.Hacı Ahmet efendi 'nin oğullarından İzzet Efendi İstanbul'da öğrenim görmüş ve Sultan Abdulhamit'in yanında katiplik yapmıştır.
2-Maraş'tan İstanbul'a yerleşmek amacıyla yola çıkan Murtaza Efendi ile kardeşleri Hasan Çavuş ,Sağdık, Ğöğ Yusuf,Merdan ve Hasan .
3-Deve Ali  sülalesinden Hasan Yücel ve Ali Mehmet Hoca öşür toplamak için bir köye giderken ışığı görerek bu köye gelmiş ve yerleşmiştir .
4-Ermenilerle kavga eden Dede Efendi, Hızıroğlu ve Hüseyin Ağa bu bölgede vergi alınmadığı için buraya yerleşmiştir.

     İncesu köyünü kuranların yedi hanesi Müslüman, dört hanesi Ermeniymiş.
Ermenilerden Kıllıoğlu Agop , Hacı Abraham, Göğ Keyiş bu topraklara sahip olmak amacıyla başka yörelerdeki Ermenileri de toplayarak köydeki Ermeni sayısını 350'ye çıkarmıştır.Bu sırada köydeki Müslüman sayısı 50 civarındadır.
Ermeniler kurtuluş savaşı sıralarında bölgeyi terk etmiştir.1329'da Ermenilerden boşalan evlere Arnavutlar gelip yerleşmiştir. Daha sonra Yunanistan ile yapılan mübadele  sonucunda Selanik ve Bulgaristan göçmenleri getirilip köye yerleştirilmiştir.Bir süre sonra Arnavutlar ve Bulgaristan göçmenleri köyü terk etmiştir.93 Harbinden sonra Erzurum dan gelen büyük göç köyün nüfusunun artmasına neden olmuştur.
     Günümüzde İncesu  Köyünde Erzurum göçmenleri ,Selanik göçmenleri ve yörenin yerli halkı yaşamaktadır.
     İncesu Köyü ismini köyün doğusunda akan İnce Saz deresinden almıştır.

GELİR KAYNAKLARI
     İncesu Köyünde toprak çok verimli olmamasına rağmen halkın çoğunluğu tarımla uğraşır.Köyün arazisi sulak değildir.Sadece köyün önündeki 'oklar mevkii' denilen kısım sulanır.
      Köyde buğday ,çavdar ,fasulye ,nohut ,kabak,ayçiçeği ekimi yapılmaktadır.Özellikle son yıllarda kabak ekimi çoğalmış ve köy halkına ekonomik olarak iyi bir girdi sağlamıştır.
      Hayvancılık gelişmemiştir.Her evde hayvan vardır ancak sadece birkaç aile besilicilikle uğraşır.Tavukçuluk  yapan ailelerde vardır.Köyde hayvanlardan elde edilen sütün fazlası satılır.
     Köyde genç nesil genellikle yaz aylarında  İstanbul ve Ankara gibi şehirlere mevsimlik işçi olarak gider.
    Köyde ulaşım Develiye gidiş geliş yapan minibüslerle sağlanır.
 
        COĞRAFİ KONUMU
      İncesu Köyü Develi ilçesinin kuzey doğusunda Develi-Tomarza ilçeleri arasındadır. Develi -Tomarza yoluna uzaklığı 3 km, Develiye uzaklığı 9 km'dir.
      Köy Erciyes dağının eteklerinde bulunan tepelerin önüne kurulmuştur.Köyün doğusunda Kuyrukçu Tepesi,batısında Sultan dağı,kuzeyinde Çatak yaylası vardır.Köyün sınır komşuları Ayvazhacı, Millidere,Çatak,Çaylıca,Develi,Kabaklı ve Kelgin'dir.
       Köyde akarsu ve kaynak suyu yetersizdir.Köy su ihtiyacının bir kısmını bahar aylarında Erciyes'ten eriyen karlarla karşılar.Bu kar sularıyla  beslenen ve köyün doğusunda, ala kilise' denen mevkiden geçen bir deresi vardır.Bu sudan en çok oklar mevkii denen kısım faydalanmaktadır.
       Köyde rüzgarlar batıdan doğuya doğru eser ve zaman, zaman  fırtınaya dönüşür.Belirgin bir bitki örtüsü yoktur. Tepeler ve meralar mevsimlik otlarla kaplıdır.Karasal iklim hüküm sürer.

EĞİTİM VE KÜLTÜR
     Köyde okuma yazma bilmeyen insan çok azdır. Sadece kadınların bir kısmı bilmez.
     Köyde ilk resmi okul 1947' de eğitim öğretime başlamıştır. Ancak köyde yüksek tahsil görenlerin sayısı azdır.
     Sekiz yıllık eğitimle birlikte köyde eğitim öğretim daha yaygınlaşmıştır.Daha önce taşımalı eğitim yüzünden kız çocuklarını ilçeye göndermek istemeyen aileler yüzünden sıkıntı yaşanmıştır. Şimdi okulda derslik sayısının artırılması ve ikinci kademenin açılması ile bu sorun ortadan kalkmıştır.

SOSYAL DURUM
    Köyde evlilikler genellikle görücü usulü ile yapılır.Evlilik kararı alınırken iki tarafında aile yapısına ve ahlaki özelliklerine çok önem verilir.Düğün masrafları erkek tarafı karşılar.(Pırtı Görme,Gelin Başı Yıkama,Güvey Başı Yıkama )gibi gelenekler vardır.Düğünler genellikle davul zurnalı olur.
     Bayramlarda gençler yaşlıları ziyaret ederler.Eskiden gençler arasında oynanan 'ferfene'adı verilen bir oyun vardır.Herkes kura ile bir yemek ismi çeker ,bu yemekler evlerde hazırlanır ve topluca yenir.